گیاهی است صاف که به واسطه ریشه های چسبنده اش بالا می رود. فلفل قرمز تازه کیلویی حاوی یک ماده آلکالوئیدی به نام پیپرین است که مصرف مداوم آن فواید سلامتی دارد.
فلفل گونه ای بومی هند است و در مناطق گرمسیری آسیا کشت می شود. از زمان های قدیم استفاده می شده است، در واقع شواهدی مبنی بر استفاده یونانی ها و رومی ها از آن وجود داشته است.
در اسپانیا، در آغاز ورود ادویه در قرون وسطی و قبل از کشف مسیر ادویه، قبلاً به عنوان ارز در بازارها استفاده می شد.
بسته به رفتاری که هنگام برداشت دانه به آن داده می شود، انواع مختلف فلفل به دست می آید:
فلفل سیاه. تندترین است. برای به دست آوردن آن، میوه را زمانی برداشت می کنند که هنوز به بلوغ کامل نرسیده است (زرد) و به مدت یک هفته در آفتاب یا روی آتش خشک می شود، یعنی زمانی که سیاه و چروک می شود.
فلفل سفید. کمتر تند است. میوه را زمانی برداشت می کنند که از قبل رسیده باشد (قرمز) و قبل از خشک شدن آن را در آب غوطه ور می کنند تا پوست اطراف آن را از دست بدهد.
فلفل سبز. این دانه فلفل نارس (سبز) است که در سرکه یا آب نمک نگهداری می شود. از طریق فرآیند خشک کردن انجمادی (انجماد، آبگیری و خشک کردن) دانه ای با عطر ملایم و میوه ای به دست می آید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.